کالای شـکستنـی! با احتیاط حمل شود
تا لحظه نوشتار 6 روز از شکست تحقیر آمیز تراکتورسازی با سرمربی پرآوازه ای از خانواده استقلال به نام امیر قلعه نوعی میگذرد و درست 2 روز به رقم خوردن سرنوشتی چه بسا بدتر بدست ارتش تا بن دندان مسلح سرخ آسیا برای تیمی مانده است که علاوه بر سود بردن از سرمربی از جنس استقلال ، نام استقلال را هم یدک میکشد.
تراکتور امیرخان در آزادی درحالی به گل نشست که از چندین روز قبل از بازی بجای آنکه بر داشته هایش اتکا کند، تمرکزش را بر زیاده خواهی خویش و جنگ روانی ناموفق بر علیه حریف قدرتمند خود قرارداده بود.
همین زمان ها بود که حکم محرومیت این باشگاه در نقل و انتقالات زمستانی و تابستانی از سوی فیفا از گرد راه رسید تا با نرسیدن به شهباززاده و ممنوعیت بکارگیری عالیشاه،نوراللهی و بیک زاده عملا تتمه قوای این تیم نیز در تلاش بی نتیجه برای رفع اثر سوء مدیریت فدراسیون و بیخیالی مدیرانش تحلیل برود و از امیر قلعه نوعی با تجربه و کاربلد یک مربی پریشان و از تراکتورسازی یک حریف تدارکاتی و شکست خوردنی بسازد.
حتی همدلی و جنگ روانی تیم کیروش و شرکاء نیز نتوانست تراکتورسازی که با ۷ بازیکن اصلی، سه نیم بازیکن! مصدوم و عصبی و برخی از نیمکت گرمکنانش پای به جهنم آزادی گذاشت را از این باخت مفتضحانه و این استقلالی را از اولین شکسـت تاریخ مربیگری اش مقابل پرسپولیس با اختلاف ۳ گل نجات دهد.
پنجره ها بسته شد ، شکست خوردند ، 3 امتیاز بازی به حساب صدرنشین جدول واریز شد ، کسر ۸ امتیاز بابت بازی هایی که در آن از ۳ بازیکن غیرمجاز استفاده شده حتمی و کسر ۶ امتیاز دیگر یا سقوط به دسته پایین تر بخاطر نقض مکرر قانون و عدم پرداخت بدهی اولیویرا در راه است.
اما در شهرآورد پیش رو با نوع دیگری از استقلال و استقلالی بودن تقابل شیرین دیگری خواهیم داشت.
نه بواسطه آنکه هم تیم و هم سرمربی اش ناخالصی ندارند! این تیم هم با اتفاقات نقل و انتقالاتی و محرومیت و بسته شدن در و پنجره از تقویت نیم فصلی محروم و شوک زده شد. احتمالا وریا غفوری را یا همراه ندارد یا بعنوان نیمی از یک بازیکن خواهد داشت.
خسرو حیدری دیگر بازیکن نیم بند است که البته اگر هم چنین نباشد برانکو در دربی قبل نشان داد که نحوه مهارش را میداند و مگویان که عدم حضورش در بازی السد نشان داد همچنان در بازی های پرفشار نامطمئن است.
در دروازه ، رحمتی هنوز دروازه بان زیر تیر است و در خروج ها متزلزل و اخیرا هم به بسیاری از شوت های راه دور نه نگفته است.
بعید است فغانی برای پرسپولیس پنالتی بگیرد که اگر بگیرد هم چون توالی از نوع ضیافت پنالتی ها همچون بازی با السد برقرار نیست پس خواندن پای رضاییان یا سروش و حتی طارمی هم ۵۰-۵۰ به نفع پرسپولیس است.
جان واریو نیز در خط دفاع هرگز تحت فشار خرد کننده از نوع پرسینگ و فاز هجومی که شاگردان برانکو بخوبی و بی نقص اجرا میکنند بازیکنی شش دانگ نشان نداده.
اما امید ابراهیمی احتمالا برای جبران ضعف سمت راست به شرط حضور این افراد در ترکیب چاره ای جز متمایل شدن به این سمت و دوندگی مضاعف با چاشنی خشونت ناشی از بار اضافه ، خستگی بدنی و روحی بازی کردن و پنالتی سوزاندن در بازی مقابل السد ندارد. استقلال از بازیکنان جوانی سود میبرد که علی رغم دوندگی بالا ، در بازی دربی و مقابل تیم تاکتیک پذیر ، جنگنده ، با تجربه و پر روحیه چون صدرنشین جدول بسیار بی تجربه اند و پر اشتباه خواهند بود.
برانکو نشان داده بخوبی با عناصر دفاعی اش می تواند توپ های ارسالی برای مهاجمان هدفی چون ساسان انصاری فولاد و کاوه رضایی یا باقری استقلال را بریده و آنها را از کار بیاندازد.
مصدومیت جابر انصاری که مقابل السد غایب بود و ممکن است به دربی نرسد هم مزید فایده برای پرسپولیس است.
به اینها اعتماد بنفس بیراموند و خط دفاع مستحکم پرسپولیس و توان هجومی ناشی از حضور بازیکن فانتزی بازی به نام رفیعی و بالهای کناری پرسپولیس بالاخص رامین رضاییان و هوشیاری و روحیه بالای مهدی طارمی و وحید امیری و بازیخوانی و تاکتیک پذیری فرشاد احمدزاده و بقیه را اضافه کنیم تا میزان احتمال شکست خوردن این دیگر استقلالی را از تیم مربی کاربلد و باتجربه ای بنام برانکو براحتی تخمین بزنیم.
لکن به رغم همه اینها یک اما وجود دارد! منصوریان اگرچه هم قد و اندازه قلعه نوعی نیست و تجربه ندارد -اگر داشت از آن محرومیت شاید بیشتر از قلعه نوعی پریشان میشد- لیکن از برد مقابل السد هرچند با ضربات پنالتی و سه برد پیاپی با نتایج خوبی پای به دربی میگذارد و با روحیه ای مشابه دوران حضورش در نفت مقابل پرسپولیس، امکان بازی انتحاری دارد! هواداران استقلال نیز از این تیم پس از باخت تحقیر آمیز دربی ۸۲ و حالا صعود به آسیا یک برد شیرین و حتی پرگل! طلب میکند.
از طرفی پرسپولیس از بابت صدرنشینی فعلا آسوده خاطر است و میتواند با کسب ۱۰ امتیاز دیگر از ۱۰ بازی باقیمانده فصل با احتساب دربی ، قهرمانی را جشن بگیرد. پرسپولیس چنانچه در این بازی مساوی نیز بکند هم فاصله ۱۳ امتیازی با رقیب سنتی را حفظ کرده و هم صدر میماند و نیز همچنان فشار روحی روانی را به خاطر عدم کسب یک برد دلچسب و تحقیر نشدن پرسپولیس در اردوگاه استقلالی ها تا دربی بعدی نهادینه شده نگه میدارد.لذا بعکس رقیب، ما نیازمند انتحار و محکوم به برد نیستیم و حتی میتوانیم در غیاب کامیابی نیا ضمن بالا نگه داشتن تیم و پاسکاری های متعدد و حفظ توپ و عصبی کردن و به اشتباه انداختن بازیکنان حریف، در دقایق ۷۰ یا ۷۵ به بعد با اتکا به استقامت بدنی بازیکنانمان که برای ۹۵ دقیقه و به بالا آماده شده اند و افت بدنی که در این دقایق از استقلالی ها در بازی ها و حتی در بازی باالسد شاهد بودیم ، چشمداشت به ضد حمله ها برای تغییر نتیجه داشته باشیم. بعلاوه توان استفاده از ضربات ایستگاهی برای رسیدن به گل را هم داریم. خلاصه کلام آنکه تفاوت تراکتورسازی امیر با استقلال علی منصور در این است که تراکتور بدون احتیاط هم شکست دادنی بود ولی استقلال در دربی همچون کالای شکستنی باید با احتیاط حمل شود.
علیرضا هادیان